Gommora

Gisteravond de film 'Gommora' (Matteo Garrone, 2008) gekeken. 'Gommora' is rauw realistische film over de Napolitaanse mafia gebasseerd op het gelijknamige boek van schrijver/journalist Roberto Saviano. De film bestaat vijf verhaallijnen waarbij verschillende karakters zijdelings met elkaar te maken krijgen via de dagelijkse praktijken van de Napolitaanse mafia. Allen zijn gevangen in een systeem dat zich uitspreid over alle lagen van de Italiaanse samenleving. In zekere zin lijkt het wat dat betreft op het werk van Alejandro González Iñárritu (Babel, 21 Grams).

Het meest opvallende van de film is misschien wel het geweld. Het is een koude vorm van geweld, geen romantiek, geen helden, geen 'Pulp Fiction' of 'Scarface'. Geweld is geweld.

'Gommora' is een beklemmende film, vanaf de eerste scene voel je je niet op je gemak. Dit gevoel van angst en spanning houdt Garonne vast tot aan de aftiteling. De karakters zijn eveneens allen vervuld van angst of nog erger, van apathie. Dit wordt nog eens versterkt door de koele belichting, de setting van koud en rottend beton en de leegte van het Zuid Italiaanse landschap.